Het is een komen en gaan op het erf van de familie Bouwers. Iris komt aanrijden, ze is net terug van een bestuurlijke afspraak. Haar vader maakt het materiaal gereed om het land op te gaan. Oma zwaait vanuit de keuken. De drie generaties wonen op een steenworp afstand van elkaar. “Mijn grootouders hadden hier een gemengd bedrijf”, vertelt Iris Bouwers, die we komen spreken over de akkerbouwactiviteiten van de boerderij in Zuidwolde. “Dan bedoel ik héél gemengd, met naast akkerbouw ook varkens, koeien, schapen en kippen.” Toen haar ouders het overnamen, werd er besloten de akkerbouwtak uit te breiden, met behoud van een bescheiden vleesvarkenshouderij. “Zodat de takken kunnen profiteren van elkaar, maar ook om een beetje risico te spreiden”, licht Iris toe.

Akkerbouwer Gijs van der Woerd, uit Zoelen, heeft een uitgebreide gereedschapskist aan landbouwapparatuur in beheer. Hij werkt onder andere camera-gestuurd en met gps, en zet spotspraying en mechanische onkruidbestrijding in. Ook nam hij een onafhankelijk agrarisch adviseur in dienst om zijn werk te boordelen. Daarmee maakt hij bewuste afwegingen, om schoner en efficiënter te werken, en om de bodem te ontzien. Toch is het ook voor hem een uitdagend seizoen.

Als akkerbouwer kun je veel processen stapsgewijs optimaliseren, maar je blijft afhankelijk van de elementen, zoals de omstandigheden van de directe omgeving, de grondsoort en het weer. Voor Germ Germs, akkerbouwer uit het Drentse Zwartemeer, was het een reden om in te zetten op risicospreiding. Samen met zijn schoonvader zocht hij een project voor naast het akkerbouwbedrijf. Ze kwamen uit bij de wormenkweek, wat niet alleen zorgde voor een goed financieel saldo, maar waarvan het restproduct ook als circulair bouwsteentje voor een vruchtbare bodem gebruikt kan worden.